Plastik düşler

Adı konuşmamış bir yalnızlığın mağdur tarafıydı. İçinden şarkılar geçmeyen gri şehirlerde hapsolmuş bir hayatı kıyısından köşesinden yakalamaya çalışıyordu. Artık plastik bitkiler çiçek açmayı bırakmış, oyuncak kuşlar henüz uçmayı öğrenmemişti. Televizyonlardaki yetenek avcıları henüz onu keşfetmemişti. Oysa ki dünyada herkese yetecek kadar görkemli bir yalnızlığa sahipti. Sahte yüzler 'dünyayı kurtaralım' diye bangır bangır bağırırken, neden dünyanın içindekileri düşünmüyorlardı. Hayata son bir not düştü: ‘Yalnızlık hamili yakınımdır, lütfen gerekeni yapınız’.  Vurgun yemiş düşler arasında hayatının son rolüne soyundu. Aşk filmlerinin unutulan figüranı…

Radiohead - Fake Plastic Trees