"Benim için şimdi sonsuzdur, sonsuz da sürekli olarak değişir, akar, erir. Yaşam bu andır. Geçip gittiğinde, ölüdür artık. Ama her yeni anla birlikte yeniden başlayamazsınız, ölü olana göre yargılamak zorundasınız. Bataklık kumu gibi tıpkı, daha başından umutsuz. Bir öykü, bir resim, heyecanı biraz yenileyebilir, ama yeterince değil, yeterince değil. Şimdinin dışında hiçbir şey gerçek değildir, daha şimdiden yüzyılların ağırlığının beni boğduğunu duyumsuyorum. Bir zamanlar, yüz yıl önce bir kız yaşamıştı, şimdi benim yaşadığım gibi. Sonra öldü. Ben şimdiyim, göçüp gideceğimi de biliyorum ama. Doruktaki o an, o parıltı gelip geçiyor, sürekli bir bataklık kumu. Ama ben ölmek istemiyorum."
Sylvia Plath
Sylvia Plath; yirminci yüzyılın en önemli şairlerinden ve buhranlı romancılarından, derinlikli yaşamı sadece bunlarla sınırlı kalmamış, "ilhamın en derin kaynağı" olarak nitelenen kalem ve mürekkeple çizdiği resimleri ile de bir diğer gizemli yanını ortaya çıkartmış, yaşama tutunmak adına terapi ama ne kadar tutanabilmiş hayata?
0 yorum:
Yorum Gönder