Damien Chazelle’in Sundance’te ödül kazandıktan sonra Cannes’da da
Yönetmenlerin On Beş Günü bölümünde gösterilen son filmi Whiplash Filmekimi'nin en dikkat çeken filmlerinden biri. 19 yaşında hırslı bir genç olan Andrew, şehrin en prestijli müzik okulunda caz davulcusu olmak istiyor. Bunun için yapması gereken ilk adım sertliğiyle nam salmış caz ustası Terence Fletcher’dan ders almak. Terence Fletcher, saplantı derecesinde en iyiyi arayan, sert, lafını (küfür) esirgemeyen, gerektiğinde şiddete başvurmaktan çekinmeyen bir öğretmen. Hatta bunu yaparken öğrencilerinin ruh halini bozmak umrunda değil. Ona göre orkestrasında sadece en iyiler yer alabilir. En iyi ritmi buluncaya kadar durmadan çalışmak, zaman ve sınır olmadan. Fakat bütün bu davranışlarının altında kendince 'önemli' bir neden var. Günün birinde yeterince iyi müzisyenlerin yetişmeyecek olması ve caz denen müziğin sıradanlaşarak tarih sayfasından silinmesi.
Andrew usta bir davulcu olmak için o kadar hırslı ki, etrafında hiç arkadaşı yok, kız arkadaşını kariyerine engel olacak bahanesiyle hayatından çıkarıyor, elleri kanayıncaya kadar çalışıyor. Öğretmen ve öğrenci arasındaki psikolojik gerilim filmin temposunu finali kadar ayakta tutuyor. Filmin finali ise her iki tarafın birbirinden intikam almak istediği muhteşem bir hesaplaşmaya tanıklık ediyor. Özelikle caz müziğini seven insanların bu filmden çok şey bulacaklarına inanıyorum. Hedeflerinize ulaşmak için neler feda edebilirsiniz? Bu filmde iyi ve kötü kim? Mükemmelliğin sınırı var mıdır? Bütün bu soruların cevabı için bu film mutlaka izlenmeli.
0 yorum:
Yorum Gönder