Kaç
yıl oldu uyumadan önce birilerinin sana masal okuduğu, bilmiyorum ve en
son hangi masalı dinlediğini de. Ama o geceler mışıl mışıl uyuduğunu,
rüyalarından gülerek uyandığını ve 'ne güzel bir rüyaydı ' diyip
gülümsediğini biliyorum. Zaman zaman bulutların üstüne çıkıp kanat
çırpıp oradan oraya uçtuğunu, kahkahalar atıp zıpladığını,düşsen de
hiçbir yerinin acımadığını da iyi biliyorum.
'Kabuslar da görürdüm ara sıra ' demezdin hiç ,desen de ağzına yakışmaz bir yalan olurdu bu, ki zaten yalan söylemezdin sen, yalanı da sevmezdin. Zaman hızla geçip giderken ve sen büyürken 'bana kimse masal okumuyor, çocuklukta kaldı o günler' diyip dururken bugüne kadar bunu anlamış olmalıydın. Birileri senin masal dinlemeyi sevdiğini bildiğinden ya da sırf kendi isine geldiğinden sana masal okumaya devam etti.
Büyüyünce artık masal dinlemediğini orda burda ballandıra ballandıra anlatacak değildin. Anlatmanı da kimse senden beklemezdi ve zaten büyümüş insanların karnı masallara tok olurdu. Herkes mutlu olmak için kendine bazı yollar seçmişken senin yerinde durman normal olmaz , anormal bir durum olurdu ve diğer insanların gözünde bir korkuluktan farkın kalmazdı. Ama insanlar yanılıyordu."Artik hicbir seyden tat almiyorum " derdin hep belki de bu konuda hakliydin Çünkü birileri masal anlatmaya devam etti ve bunla insanları uyutup önce rüyaları sonra hayatı kabusa çevirdi ve bu durumda acı çekmemek için belki de yerinde saymak ve korkuluk olmak iyi bir fikir olabilirdi. Ama bu da sana yakışmazdı.
Masal dinlemenin çocuklukta kaldığını ve artık karnının tok olduğunu haykırmanın zamanı geldi geçiyor. Bunu gittiğin her yerde anlatmalısın.Duvarlara ,otobüs duraklarına,ağaçlara kısa bir süreliğine aşk sözcükleri yerine " ben artık masallar dinlemek istemiyorum " yazmalısın. Yazmazsan biliyorsun ki önce rüyaların sonra hayatın kabusa dönecek ve canın yanacak.Bazıları için yerinde saymaya devam edeceksin ve bir korkuluktan farkın olmayacak ama bu kabustan uyanmalı ve yarınların güzel olması için çabalamalısın. Yarının çocukları senin çektiklerini çekmemeli ve onlara masalların sadece çocukken dinlenmesi gereken şeyler olduğunu öğretmelisin. Onlar da büyüyünce kendi çocuklarına öğretmeli. O zaman her şey daha güzel olacak. İnsanlar birbirlerini öldürmeyecek, savaşlar olmayacak. "Hiç bir şeyden tat almıyorum " diyen sen o gün her şeyden tat alacaksın. Ve o zaman yerinde saymadığını ve bir korkuluk olmadığını da kanıtlamış olacaksın.
'Kabuslar da görürdüm ara sıra ' demezdin hiç ,desen de ağzına yakışmaz bir yalan olurdu bu, ki zaten yalan söylemezdin sen, yalanı da sevmezdin. Zaman hızla geçip giderken ve sen büyürken 'bana kimse masal okumuyor, çocuklukta kaldı o günler' diyip dururken bugüne kadar bunu anlamış olmalıydın. Birileri senin masal dinlemeyi sevdiğini bildiğinden ya da sırf kendi isine geldiğinden sana masal okumaya devam etti.
Büyüyünce artık masal dinlemediğini orda burda ballandıra ballandıra anlatacak değildin. Anlatmanı da kimse senden beklemezdi ve zaten büyümüş insanların karnı masallara tok olurdu. Herkes mutlu olmak için kendine bazı yollar seçmişken senin yerinde durman normal olmaz , anormal bir durum olurdu ve diğer insanların gözünde bir korkuluktan farkın kalmazdı. Ama insanlar yanılıyordu."Artik hicbir seyden tat almiyorum " derdin hep belki de bu konuda hakliydin Çünkü birileri masal anlatmaya devam etti ve bunla insanları uyutup önce rüyaları sonra hayatı kabusa çevirdi ve bu durumda acı çekmemek için belki de yerinde saymak ve korkuluk olmak iyi bir fikir olabilirdi. Ama bu da sana yakışmazdı.
Masal dinlemenin çocuklukta kaldığını ve artık karnının tok olduğunu haykırmanın zamanı geldi geçiyor. Bunu gittiğin her yerde anlatmalısın.Duvarlara ,otobüs duraklarına,ağaçlara kısa bir süreliğine aşk sözcükleri yerine " ben artık masallar dinlemek istemiyorum " yazmalısın. Yazmazsan biliyorsun ki önce rüyaların sonra hayatın kabusa dönecek ve canın yanacak.Bazıları için yerinde saymaya devam edeceksin ve bir korkuluktan farkın olmayacak ama bu kabustan uyanmalı ve yarınların güzel olması için çabalamalısın. Yarının çocukları senin çektiklerini çekmemeli ve onlara masalların sadece çocukken dinlenmesi gereken şeyler olduğunu öğretmelisin. Onlar da büyüyünce kendi çocuklarına öğretmeli. O zaman her şey daha güzel olacak. İnsanlar birbirlerini öldürmeyecek, savaşlar olmayacak. "Hiç bir şeyden tat almıyorum " diyen sen o gün her şeyden tat alacaksın. Ve o zaman yerinde saymadığını ve bir korkuluk olmadığını da kanıtlamış olacaksın.
"Mustafa Çevik"
Tindersticks - Buried Bones
0 yorum:
Yorum Gönder