"Kadınların ezelden beri bildiği kainatın dengelerini erkekler de
anlamaya başladıkları zaman, dünya daha iyi bir yer olacaktır."
“Kızılderili Atasözü”
Kaç gündür Özgecan’ı düşünüyorum. 20 yaşında geleceğe dair umutları
olan, koca bir dünya gibi gülen, pırıl pırıl bir kız çocuğu. Cinayete
dair her ayrıntıyı öğrendikçe, daha çok midem bulanıyor, yemek
yiyemiyorum, gece rüyalarıma giriyor ve en önemlisi öfkem katlanarak
artıyor. Bu topraklar kadına şiddete, kadını öldürmeye sevdalı.
Ama bu sefer ki çok vahşi, çok hunharca ve insanlık dışı. Düşünüyorum;
şayet o kız benim kardeşim olsa, eşim olsa, sevdiğim kadın olsa,
arkadaşım olsa ne olurdu diye? Düşündükçe daha derin bir çıkmaza
saplanıyorum. Nerede hata yapıyoruz. Balık baştan kokar diyorlar? Başı
sonu kalmamış, bildiğin kanalizasyon kokuyor her yer artık. Seni
sevmeyen ölsün diyen şarkılarda büyüdük biz, ya benim olursun ya da kara
toprağın lafını kader yaptık. Kadın bedeninden nemalanan türkülerde
rakı içtik, hızımızı alamadık halay çektik. Erkektir elinin kiridir
dedik, o kir hiç temizlenmedi. Filmlerde kötü yola düşen kadınları
acıyarak izledik. Göster amcalara pipini dediler, pipileri putlaştırdık.
Kızlara laf atmak erkeklik göstergesi oldu. Tanrıya isyan edercesine
erkek adamın erkek çocuğu olur dedik. Kız çocuğu doğuran anneleri bir
kenara ittik. Kızlarımıza İlkgül, Ayşe, Fatma, Songül dedik, baktık
olmuyor YETER ismini koyduk. Utanmasak cahiliye döneminde olduğu gibi
kız çocuklarını diri diri toprağa gömecektik. Töre dedik, namus dedik,
saçı uzun aklı kısa dedik, kadın milletin içinde kahkaha atmayacak
dedik, başıyla, saçıyla, etek boyuyla oynadık. Kadınları bir eşya gibi
bir köşede sakladık. Karnından sıpayı, sırtından sopayı eksik etmedik.
Yetinmedik maçlarda bile kadın bedeni üzerinden en okkalı küfürleri
saydırdık. Atılan bir gole bile bu küfürler kadar sevinmedik.
Bu coğrafya kadına şiddete, kadın öldürmeye sevdalı. Kimisi öldürülüp
bavulla taşındı, kimisine tecavüz edildi, kimisinin yüzüne ibret-i alem
için kezzap atıldı, kimisi yakıldı. Çok utandık kadınlardan. Sev dedikçe
vurduk, birazcık anla dedikçe daha çok öküzleştik, öp dedikçe öldürdük.
Sahi bu kadar zor mu erkek olmak? Yeri gelince kadın haklı diyebilmek.
Bir kadına saygı duyacak kadar yürek taşımak. Bakın kocaman, mangal gibi
bir yürek falan demiyorum, sadece içinde sevgi olan bir yürek. Boyutu
bile önemli değil, sadece işlevi yeterli…
0 yorum:
Yorum Gönder