Havalar üşüyen ruhlara nazire yaparcasına çok soğuk. Bu soğukluğa paralel olarak sayıları giderek artan, o hiç bitmeyen sigaraları gevşek parmaklarının arasında tüten, kederli bir yalnızlığın mahkumu kadınlar ve erkekler.
Hangisi daha doğru bilmiyorum, bütünüyle içinde olmak mı yoksa gözden uzak olmak mı? Bazen o kadar imkansız oluyor ki içinde olmak. Bir o kadar acı veriyor göremeyeceği kadar uzağında olmak. Dünyanın küre şeklinde, yuvarlak olduğunu düşünürsek tuhaf bir ironi. Çünkü bu küre üzerinde alınan her yol, insanı hep uzaklaşmaya çalıştığı şeylere yaklaştırıyor. Giden her şeyin geri dönme ihtimali olsa da, giden her şey geri döner demek biraz ahmahlık oluyor sadece. Ve belki de bu yüzden geometri bile sevimsiz geliyor çoğu zaman...
Neyse küresel dünyanın küresel gerçekleri... Şimdi sessizce dağılalım lütfen...
London Grammar - Everywhere You Go
0 yorum:
Yorum Gönder