5 PAZARTESİ ŞARKISI

Günlerden yeni bir pazartesi ve bu haftaki müzikal yolculuğumuz 90'lı yıllar ile devam ediyor. Geçtiğimiz haftalarda 1990 yılında çıkan albümlerden seçtiğim parçalara yer vermiştim. Bugün durağımız ise 1993 yılı.

Kış artık son demlerini yaşıyor, mevsim yavaştan değişmeye başladı. Yağmurlar ve güzel günlerin umuduyla. Ne güzel demiş Brautigan "O kadar güzelsin ki yağmur başladı." Umut hiç bitmesin, müzik hiç susmasın.

Hepinize Mutlu Pazartesiler...

Suede - Animal Nitrate

Bir grup düşünün daha ilk albümleriyle önemli müzik dergilerine kapak olmuş, bir medya kasırgasıyla geleceğin starları ilan edilmiş. Suede 1993 yılında çıkardığı ilk albümüyle büyük bir fırtına koparmıştı. The Smiths ve Bowie etkileşimli bol gitarlı, bulanık glam rock bir sound ve grubun cilveli biesexsüel tavırları. Kimilerine göre Suede, ada coğrafyasının grunge etkisine verdiği bir cevaptı. Rüya iyi başladı fakat sonrası muğlak...

The Smashing Pumpkins - Today

90'lı yıllar dendiği zaman benim aklıma gelen ilk isim her zaman Smasking Pumpkins olmuştur. 1993 yılında çıkan "Siamese Dream" ( albümün adı bir rüya halinde yaşamak, insanlar arasında organik bağ anlamına geliyor) grubun lideri Billy Corgan'ın hırsının sonucudur. 1991 yılında çıkan Gish sonrası grup üyeleri arasında çıkan iletişimsizlik sürecinde Billy Corgan tüm ipleri eline alarak bu bir saatlik hard-rock harikasının çıkmasına sebep olmuştu. Albüm çocukluk rüyaları-karabasanları arasında Black Sabbath gücünü, Led Zeppelin dinamiklerini ve Pink Floyd'un psikedelia'sını sunuyordu. Özetle güzel günlerdi.

Nirvana - All Apologies

Bir albüm için en büyük talihsizlik Nevermind gibi rock tarihine damga vurmuş bir albümün ardından çıkmak olurdu. In Utero 1993 yılında yayınlanmasına rağmen, Nevermind'ın ağırlığı altında ezilmedi. Bu noktada ilk albümleri Bleach'teki metal sound'dan kurtulmak isteyen Nirvana ve albümün yapımcısı olan Steve Albini'nin payı büyüktü. Bütün bunlara rağmen albümün ilk versiyonuna plak şirketi Geffen onay vermemişti. Kurt Cobain'in giderek artan uyuşturucu problemi ve Courtney Love ile yaşadığı fırtınalı ilişki albümün çıkmasını geciktirmişti. 

PJ Harvey - Dry

Yine işin içinde Steve Albini'nin olduğu bir başka karanlık albüm. 1993 yılında çıkan "Rid Of Me"  albüm kapağında Polly Jean Harvey'in savrulmuş dağınık uzun saçları, hafiften kapanmış gözleri ve narin omuzları ile buyrun  cenaze namazına der gibiydi. Rid Of Me, PJ Harvey'in ikinci albümü olsada tam anlamıyla yeteneklerini sergilediği ilk albümüdür. Harvey'in vahşi sesi eşliğinde, çıldırmaya ramak kalmış gitarlar, kirli blues riff'leri, çıplak, öfkeli ve samimi bir sound. Fazla söze gerek yok. Rock camiasının nev-i şahsına münhasır kişiliği PJ Harvey...

Björk - Human Behavior

İzlanda Reykjavik'te doğan Björk Gudmundsdottir tıpkı ülkenin nefes kesen doğası gibi başına buyruk bir çocukluk geçirdi. Rüzğarlı mağaralarda başlayan şarkı söyleme sevdası onu daha 11 yaşında kendi albümümünü kaydetmesine itti. Daha sonra çeşitli grupların içinde yer aldı. Bunların içinde en bilineni elbette The Sugarcubes oldu. Grubun yavaş yavaş tanınmaya başladığı bir dönemde 1991 yılında grubu dağıtarak Londra'nın yolunu tuttu. 808 State grubundan tanıdığımız Graham Massey ve prodüktör Nelle Hooper'ın desteğini alarak Debut albümünü çıkardı. Albüm kapağında yer alan o utangaç kız profili, albümün içine girildikçe tüyler ürperten bir sesle tüm dünyaya haykırıyordu: "Ben geldim." 52 dakikalık albüm inişleri-çıkışlarıyla buzlu coğrafyalardan, yağmurlu şehirlere tek yön bir yolculuk biletiydi. Sonrası bildiğiniz gibi; Björk söyledi, dünya onu alkışladı...

BONUS: Levent Yüksel - Med Cezir

1993 tarihli bu ilk albümüyle Levent Yüksel çıtayı o kadar yükseğe taşımıştı ki, zaman içinde bu çıtayı asla aşamadı. Albüm, Sezen Aksu prodüktörlüğünde yayınlanmıştı. Tuana ve Med Cezir hariç tüm parçaların düzenlemesi de rahmetli Uzay Heparı tarafından yapılmıştı. Albümde 10 şarkı vardı ve hepsi birbirinden özel kayıtlardı. Levent Yüksel yine albümler yaptı, şarkılar söyledi. Ama hiç biri bu ilk albüm vuruculuğunda olmadı. İnsanlar konserlerinde hep bu şarkıları duymak istediler. Mezuniyet gecelerinde "Bu Gece Son" şarkısı bir demirbaş oldu. "Yeter ki Onursuz Olmasın Aşk" eşliğinde yine sevda gözyaşları dökülmeye devam etti. Tuana isimli kızlara aynı isimli şarkı ile serenat yapıldı. Dolunaylı gecelerde Med Cezir şarkısı dinlendi.