Işıklar sönünce burada bulunan bütün insanları bir karanlık yutacaktı. Yalnız insanları değil, buradaki bütün şekilleri ve mesafeleri de yok edecekti. Karanlık kadar güçlü birşey var mıydı? Karşınızdaki beyaz perde bir an için ay gibi soluk ışıklar dökerek bizi sihri içine alacak, kalplerimiz perdenin avuçlarında, hazla daralacak, bazen gene onun izniyle geniş bir yeis, karanlıkta kalma yeisi, bizi sarmakta gecikmeyecekti. O andan itibaren ayaklarımızın altındaki zeminin çekildiğini ve bir boşlukta sallandığımızı duyacaktık. Çocukluğumuzun sağlam topraklarını, bir kahkaha tufanı içinde bıraktığımız o masal dünyasının olanaklarını, burada gözyaşıyla hatırlamayan, sonsuzluğun yalnız karanlığa özgü bir şey olduğunu görerek, karamsarlıkla erimeyen insan var mıydı?
Klima - The Lady of the Lake
0 yorum:
Yorum Gönder