BirinciBlog ekibimizden sevgili Ece, son dönemlerin en güzel yazarlarından Mahir Ünsal Eriş'i yazdı.
Kitap hakkındaki ipucunu her kitabın ilk cümlesi verir diye bir kaide
mi var? Mahir Ünsal Eriş’in son kitabı Olduğu Kadar Güzeldik’te,
kitabın hissiyatını tam da aksine son cümlesi özetliyor: “Bu kitabı
annem babam oğullarıyla gurur duysun diye yazdım.”
Tam da bu naifliğe sahip hikayeleri, bu denli güçlü ve sahici yapan
da belki aynı naiflik. Çünkü her bir hikayenin öyle güçlü bir dili ve
anlatımı var ki, o an nerede olduğunuzdan bağımsız şekilde kendinizi
başka küçük hayatların içinde buluveriyorsunuz. Bir nevi sahil kasabası
filmi izler gibi gözünüzde her şeyi canlandırabiliyor, sevdiğiniz
oyunculara bu hikayelerin içinden roller biçip kafanızın içinde kendi
filminizi çekebiliyorsunuz.
Başrollerinde öğrencisinden randevu evi çalışanına, sarhoşundan
küskün futbolcusuna türlü türlü insanın olduğu hikayelerin her biri
ağızda başka bir tat bırakıyor. Öte yandan Eriş’in, “hikayenin sonu
muhakkak vurucu olmalıdır,” kuralına uymasına gerek bile
kalmamış – hikayelerin sonunu tahmin edebiliyor bile olsanız, dilin
şahane kullanımı sayesinde aynı iştahla okumaya devam edebiliyorsunuz.
Benzetmelerin gücü ve anlatımın canlılığı her şeyi birebir yaşadığınızı
hissettiriyor. Bu yüzdendir ki, köy romanları haricinde bir şeyler
okumayı dilerseniz bu topraklara ait olan, Mahir Ünsal Eriş’i bi
okusanıza! Bir yazar hakkında tek kitapla kolay kolay karar verenlerden
değilim ama, şuna eminim ki, söz konusu bu adam olduğunda hiç pişman
olmayacaksınız.
Ben bugün bi koşu gidip “Bangır Bangır Ferdi Çalıyor Evde”yi de
alacağım mesela – daha önce çıkan bu kitabı arada nasıl kaçırmışım,
hayret etmiyor değilim, ediyorum.
Jim Noir - Don't You Worry
0 yorum:
Yorum Gönder