damla kendini tamamlayınca damlar.
günlerin gecelere bağlanışında bir
gecelerin günlere uzanışında iki
birikmemi tamamlanmaktan koruyorum şöyle ki:
önce bir şeyler yitiriyorum somut şeyler
çakmak tarak kalem çanta saat para gibi
önemsiz şeyler.
alışkanlığım tükenmiyor
biriktirmeyi sürdürüyorum gene
usanmıyorum.
biçimler renkler şişeler eskiler.
unuttuklarımı saymıyorum çünkü unutmuyorum.
azala azala yitmekten
bir de bütünlenmekten ötede
hüzünlü bir gecikme içine dalıyorum
yalnız başıma
özel yoluma sapıyorum..
seziyorum
birileri özenle bana bakıyor.
uykum kaçıyor ne iyi diyorum
soyut şeyler karışıyor yaşantıma.
elimi kesiyorum kan akıyor
gizliden gizliye seviniyorum.
öyle yalanlar saklanıyor ki gözlerime
canım acıyor
deliriyorum;
seviyorum neden sonra anlıyorlar
acı acı seviniyorum.
gözüme ilişiyor kulağıma ilişiyor
görmemezliğe geliyorum
duymamazlığa geliyorum
düşünmüyorum öteye itiyorum.
damlamıyorum.
"Özdemir Asaf"
Blur - No Distance Left To Run
0 yorum:
Yorum Gönder