Hayatın nabzının attığı tek sahici yer sokaklardır. Ve sokaklar özgür olmadan insanlar özgür olamazlar. Dövülerek katledildiği güne kadar sokağın gücüne inanan Rosa Luxemburg; "İlla sokak kazanacak" diyerek son nefesini vermişti. Yine bir Çin atasözünden denildiği gibi 'Evde oturan, ölür.'
Bundan yıllar önce Manu Chao'nun önderliğinde Barselonalı sokak müzisyenlerinin birer
parçalarından oluşan bir albüm yapılmıştı. Müzik pisayasının giderek
ticari bir hal almasına tepki niteliğindeki bu albümün ismi 'La
Colifata' idi. Albüm için sokak sanatçıları birer demo getirmişler. Bu
şarkılardan bazıları doğrudan doğruya sokaklarda, kimiyse derme çatma
stüdyolarda kaydedilmişti. Sonradan parçalar uygun bağlantılarla
birbirine eklenmişti. Bu yasadışı albümün arka kapağında 'bu CD mağazalarda satılamaz' yazıyordu. Bildiğin karanfil elden ele misali bir güç birliği. Albüme ismini veren 'La Colifata' Buenos Aires'te bir akıl hastanesinde,
hastaların kurduğu ve yayını kendilerinin yaptığı bir radyo istasyonuydu.
İşin eğlenceli tarafı albümde sık sık tekrarlanan 'Siempre Fui Loco' (Daima deliydim) sözcükleri ise bu radyonun cingılıydı.
Geçmiş tarihlerin birinde Cunda Adası'nda sokaktan gelen büyülü ritimlerin peşine düşerek tanışmıştım Koptu Kervan grubuyla. Ilık bir rüzgar eşliğinde denize koşan şarkılar. Koptu Kervan, sokak müzisyenliği kavramının içini hakkıyla dolduran gezgin, göçebe güzel insanlar. Türkçe, Yunanca, Farsça, Lazca, Hintçe, İbranice ve Kürtçe şarkılar eşliğinde müziğin o doyumsuz lezzeti. Cunda, İstiklal, Büyükada, Akdeniz, İzmir ya da bir sokağın köşe başında sadece müzikle insanların nasıl mutlu olabileceğinin en güzel örneği.
Sokak ve müzik bir elmanın iki yarısı....
Sokak demişken 80'lı yılların sonunda ezilenlerin, uçta duranların, aykırı olmayı sevenlerin yanında durmak felsefesiyle Tuğrul Eryılmaz ve gazeteci arkadaşlarının çıkardığı "Sokak" isimli bağımsız bir dergi vardı. Cesur ve sivri dili, etkili yazıları, sanat ve kültüre serbest bakışı ve zorunlu askerliğe hayır kampanyasına verdikleri destekle basın aleminde epey bir ses getirmişti o dönem için.
Sokak demişken 80'lı yılların sonunda ezilenlerin, uçta duranların, aykırı olmayı sevenlerin yanında durmak felsefesiyle Tuğrul Eryılmaz ve gazeteci arkadaşlarının çıkardığı "Sokak" isimli bağımsız bir dergi vardı. Cesur ve sivri dili, etkili yazıları, sanat ve kültüre serbest bakışı ve zorunlu askerliğe hayır kampanyasına verdikleri destekle basın aleminde epey bir ses getirmişti o dönem için.
0 yorum:
Yorum Gönder