Walk in silence

Bu sene Efes One Festival’e konuk olan isimlerden birisi New Order. Müzik tarihinin akışını değiştiren efsanevi İngiliz post-punk dehası Joy Division grubunun melankolik solisti Ian Curtis’in intiharının ardından Joy Divison’ın küllerinden doğan New Order, elektronik müziğe yeni bir anlam yükleyerek dikkat çekti. New Order dönemi itibariyle new-wave ve dans müziğini aynı potada eritmeyi başardı. Grup günümüze kadar “Blue Monday” başta olmak üzere birçok hit şarkı bıraktı.

Bugün tarih 18 Mayıs. 1980 yılının bugününde Ian Curtis intihar ederek hayatına son verdi. Bir umutsuzluk son haddine geldiğinde, kendinizi öldürebilirsiniz ya da ani bir yaşama arzusu uyandıran yazgısal bir sevinç kaplar her yanınızı. Ian Curtis hakkını ilk tercihten yana kullandı. Tüm Mancherster sokaklarına sırtında “Nefret” yazan bir ceketle meydan okudu.

Ian Curtis’in son gecesi karanlığa yolculuk misali yokuş yukarı giden bir geceydi. Mekan, ekonomik çöküntü eşiğinde olan bir Britanya. Yabancılaşma, yalıtılmışlık, yoksullaşma ve varoluşsal sorunlar. O gece kullandığı ağır ilaçlar alkole yavaş yavaş karışıyor, zihni bulanıyordu. İki aşk arasında kalmış bir adamın çırpınışları yankılanıyordu karanlık bir gecede. Karısıyla boşanma noktasına gelmişti, çok gerilimli günler yaşıyordu. Ufukta bir çıkış yolu gözükmüyordu. Çok tehlikeli bir ruh hali geceye hakim olmaya başlamıştı.

O gece önce telefonda Genesis P. Orridge’i aradı. Orridge’in “Weeping” şarkısını ona baştan sona söyledi. Sonra Iggy Pop’un “Idiot” albümünü dinledi. Her halinden öfkeli olduğu belli oluyordu. Hayata karşı tarifsiz bir öfke. Bir varoluş sorgulaması. Kendi hayatıyla paralellik taşıyan Werner Herzog’un “Stroszek” adlı filmini seyretti. Bu film, hapisten çıkıp Amerika’ya giden bir müzisyenin hikayesini anlatıyordu. Kendisine yeni bir hayat kurmak isteyen ama sonuçta ihtihar eden bir kişinin trajik sonu. Ian da Amerika’ya gitmeye hazırlanıyordu, ertesi gece yola çıkacaktı. 1980′lerin başında büyük bir hadiseydi Amerika’da konser vermek. Sonrası mı? Sonrası boyna geçirilen bir ip ve sadece karanlık… Karanlığa karışan siyah bir tohum..

Huzur içinde yat Ian Curtis… Ve ben ne zaman Love Will Tear Us Apart çalmaya başlarsa, kalbimin bir köşesinde Ian Curtis’in ızdıraplarına ortak olurum… Ne diyordu Jacquel Brel My Death şarkısında: Ölümüm bir gerçek gibi beni bekler gençliğimin cenazesinde…

 

Joy Division - Love Will Tear Us Apart

Stanton Miranda - Love Will Tear Us Apart