Büyük yazarlar ya koca olurlar ya da aşık. Bazı yazarlarda bir kocanın sağlam erdemleri bulunur: Güvenilirlik, anlaşırlılık, cömertlik ve dürüstlük. Başka bazı yazarlar vardır ki, insan onlarda bir aşığın özelliklerini, iyi ahlaktan çok, renkli bir mizacın niteliklerini sever. Herkesin diline düşmüştür: Kadınlar heyecana, yoğun duygular yaşamaya karşılık olarak, bir kocada hiçbir zaman katlanamayacakları "içe kapanıklık, bencillik, güvenilmezlik, kabalık" gibi nitelikleri bir aşıkta hoşgörürler. Aynı şekilde okurlar da, anlaşılmazlık, saplantı, acılı gerçekler, yalanalr ve kötü dilbilgisine katlanırlar eğer buna karşılık yazar onlara az rastlanır coşkular ve tehlikeli duygular yaşatıyorsa. Sonra, yaşamda olduğu gibi sanatta da, bunların her ikisi birden, hem kocalar hem aşıklar gereklidir. İnsan bunların arasında bir seçme yapmaya zorlanırsa, yazık olur.
Gene, yaşamda olduğu gibi sanatta da durum şöyledir: Aşık çoğu zaman ikinci derecede kalır. Yazın'ın büyük dönemlerinde, daha doğrusu bizimki dışında büyük yazın dönemlerinde kocalar, aşıklardan sayıca daha kalabalık olmuştur. Modern yazın'ın esin perisi sapkınlıktır. Bugün kurmacanın evini çılgın aşıklar, sırıtkan ırz düşmanları, hadım edilmiş oğullar basmıştır. Ama kocaların sayısı çok azdır. Kocalar, durumlarından hoşnut değildirler, hepsi de aşıkların yerinde olmak isterler...
Susan Sontag
Nite Jewel - One Second Of Love
0 yorum:
Yorum Gönder