Herşey sadece bir rüzgara bakıyormuş. Let's Get Out Of This Country diyerek bir şarkının peşinden düştük yollara. Herşeyin bittiğini düşündüğün bir anda, başını gömdüğün çukurdan çıkarıp sadece etrafına bakmak yeterli oluyor yeni bir başlangıç için. Dışarda gürül gürül akan bir dünya içinde: şarkılar var, siyah beyaz sokaklar var, içinden aşk geçen şehirler var, en önemlisi seni sadece sen olduğun için seven insanlar var. Yaşadığım o tatlı kültür şokunun etkisi altında mutsuzluğun şantiyesi gri şehir Ankara'ya tekrar alışmaya çalışıyorum. İnsan sormadan edemiyor burada yıllarını geçiren Peter Murphy ne buluyordu acaba bu şehirde? Yolculuk demişken kendini Latin Amerika'nın kesik damarlarına adamış Metin Yeğin'in yolculuk yazılarını herkese tavsiye ediyorum. Şimdi sözü Metin Yeğin'e bırakıyorum.
"Bir şarap festivaliydi. Herkes içmeden önce biraz toprağa döküyordu. Para Pachamama, toprak ana için diyordu. Lama kesmişlerdi yemek için. Kendi yetiştirdikleri evcil lamalardan. Özgür lamalara dokunmuyorlardı. Eğer özgür lama öldürürseniz Lama Tanrısı sizi öldürür. Bu efsane değildi. Tabii ki doğruydu. Özgür lamalar yükseklerdeki çöllerde yaşıyorlardı. Bir tohumu yiyerek başka tarafa taşıyorlar, onları gübreliyorlar, dengeyi sağlıyorlardı. Büyümemiş bir bitkiyi kesinlikle yemezdi. Eğer özgür lamaları öldürseler bütün florayı yani kendilerini öldürüyorlardı."
Bolivya anayasası masal gibi başlıyordu. "Evvel zaman içinde, dağlar yükseldi, ırmaklar yatağını buldu, göller oluştu. Amazon bölgemiz, Chacomuz, platomuz, yaylalarımız, ovalarımız yeşilliklerle ve çiçeklerle kaplandı. Bu kutsal Toprak Ana'yı çeşitli yüzlerle donattık ve o günden bu yana, her şeyin çoğulluğunu ve varlık ve kültürler olarak çeşitliliğimizi taşıyoruz. Halklarımız böylece mutluluk içindeydi ve uğursuz sömürgecilik günlerine dek ırkçılığı asla bilmedik" diyordu.
"Bir şarap festivaliydi. Herkes içmeden önce biraz toprağa döküyordu. Para Pachamama, toprak ana için diyordu. Lama kesmişlerdi yemek için. Kendi yetiştirdikleri evcil lamalardan. Özgür lamalara dokunmuyorlardı. Eğer özgür lama öldürürseniz Lama Tanrısı sizi öldürür. Bu efsane değildi. Tabii ki doğruydu. Özgür lamalar yükseklerdeki çöllerde yaşıyorlardı. Bir tohumu yiyerek başka tarafa taşıyorlar, onları gübreliyorlar, dengeyi sağlıyorlardı. Büyümemiş bir bitkiyi kesinlikle yemezdi. Eğer özgür lamaları öldürseler bütün florayı yani kendilerini öldürüyorlardı."
Bolivya anayasası masal gibi başlıyordu. "Evvel zaman içinde, dağlar yükseldi, ırmaklar yatağını buldu, göller oluştu. Amazon bölgemiz, Chacomuz, platomuz, yaylalarımız, ovalarımız yeşilliklerle ve çiçeklerle kaplandı. Bu kutsal Toprak Ana'yı çeşitli yüzlerle donattık ve o günden bu yana, her şeyin çoğulluğunu ve varlık ve kültürler olarak çeşitliliğimizi taşıyoruz. Halklarımız böylece mutluluk içindeydi ve uğursuz sömürgecilik günlerine dek ırkçılığı asla bilmedik" diyordu.
Jay-Jay Johanson - So Tell The Girls That I Am Back in Town
Camera Obscura - Let's Get Out Of This Country
0 yorum:
Yorum Gönder