Ve kapılar kapandı

The Doors rock tarihinin en önemli figürlerinden biri olarak, müzik tarihinde kendine özgü bir sayfa açmıştır.  Grup dönemi itibariyle bir neslin acılarına, isyanlarına, kaygılarına tercüman olmuştur. Elbette The Doors demek Jim Morrison demekti. Grubun diğer üyeleri, The Doors’un kısa süren ömründe Kertenkele Kral’ın gölgesinde kalmaktan bir türlü kurtulamamışlardır. Oysa ki grubun en ağır yükünü sırtlayan ve grubun kurucusu olan kavyeci Ray Manzarek’ti. Jim Morrison’un şiir tadındaki şarkı sözleri onun elinde müzikal birer hazineye dönüşmekteydi.

Maalesef üzücü haber yine tez yayıldı. Müzik tarihinin gizli kahramanlarından biri olan Ray Manzarek 74 yaşında hayata gözlerini yumdu. Yıllardır safra kanalı kanseriyle mücadele eden Manzarek’in Almanya’nın Rosenheim kentinde öldüğü açıklandı.

Tekrar The Doors dönemine dönersek, grubun belki de en önemli özelliklerinden biri, bir rock grubundan beklenenin ötesinde gitar yerine klavye kullanmasıydı. Elbette bu noktada dünyanın en iyi klavyecilerinden biri olan Ray Manzarek faktörü devreye giriyordu. Jim Morrison sözleri ve şiir gibi akıp giden bir müzik. Grubun ismi ise; Aldous Huxley’in meskalin adlı uyuşturucu bir maddeyle yaşadığı gerçek deneyimlerini anlattığı Algı kapıları (Doors of Perception) isimli kitaptan esinlenerek konulmuştu.

The Doors bir isyanın cisimleşmiş haliydi. Elbette bu isyanın başkahramanı Jim Morrison’du. Kertenkele Kral’ın otoriteyle başı her zaman dertte oldu. Hızlı yaşadı ve genç öldü. 1971 yılında geçirdiği bir uyuşturucu koması sonucunda Paris’te hayatını kaybetti. Müzik tarihinin en hırçın fakat bir o kadar da duygusal çocuğu 27 yaşında ölenler kervanına katılarak bir efsane oldu. Tıpkı; Janis Joplin, Jimi Hendrix, Kurt Cobain gibi…

The Doors, özellikle Vietnam savaşı sırasında dünyaya isyan eden bir kuşağın en önemli figürü oldu. Belki başrolde hep Jim Morrison vardı. Ama The Doors efsanesinin gizli kahramanı Ray Manzarek’ti. Doors “We want the world and we want it now!” (Dünyayı istiyoruz, hem de şimdi istiyoruz) şeklindeki özgürlük ve ütopya çağrısının en önemli aktörü olarak hep sınırların ötesinde oldu. Hayatın akışında bir nesne değil, özne olmak isteyen bir nesil The Doors eşliğinde hayatı tekrar yorumladı.

Müzik her zaman kendi kahramanlarını yaratır. Bazıları Jim Morrison gibi en ön safta yer alır, yaşarken kendi mitsel figürünü medyaya ve kitlelere yem olarak verir. Sevilecek ve hayran olunacak bir figür, bütün bir gençliğin özdeşleşebileceği kült bir imaj olur. Bazıları ise Ray Manzarek gibi geri planda savaşmayı tercih eder. Ama üzülmüyoruz. Sonunda beklenen o müthiş buluşma gerçekleşti. Kertenkele Kral ve Ray Manzarek tekrar bir arada. Yolun açık olsun Ray Manzarek…

The Doors - People Are Strange

The Doors - Love Me Two Times