- Sen niçin gitmedin?
- Peki sen?
Ben önce gidecek oldum. Sonra bilmem neden.. Gitmedim. Gidemedim. Döndüm, oraya döndüm. Biraz dolaşmak istedim orada. Düşünmek için diyeceğim şimdi. Ama değildi aslında. Bir uykunun aralığını seziyordum. Kocaman bir öpücüğün kenarında geziniyordum. Birbirine bağlanmayan, birbirini bağlamayan sözlerin ardında anımsamak vardı. Bu anımsamanın insanı anlamdan da öteye götürüşü vardı. Uyuduğumu sanıyordum. Uyumaktan da korkuyordum ayrıca.
Baktım, sen de, yine orada bir yerde durmaktasın. Uyur gibi. Sen de uykuda gibiydin. Konuşmuyordun. İkimizde konuşamıyorduk...
0 yorum:
Yorum Gönder