Deniz

O zamanki gerçekliğin sisleri arasından büyük bir mutlulukla hayal edilmiş şu ana hasretle baktığımda, daha öncede söylediğim gibi kendimi tam gelecekte hayal ettiğim kişi olarak buldum; tam böyle güneşli ve ılık havayla yıl sonunun yaklaştığı; yaprakların uçuştuğu, aydınlığın hissedilmeden gündüzlerden yavaşça çekildiği ve sokak lambalarının her geçen akşam biraz daha erken yanmaya başladığı tam bu mevsimde, tıpkı bunun gibi bir odada, küçük masama yaslanarak kaptan koltuğumda oturan keyifli merakları ve çok az hırsı olan bir adam. Evet işte ergenliğin çocukluktaki zor katlanılır deneyimsiz sezgilerden geriye hiçbir şeyin kalmadığı, küçükken kafama takılan herşeyin çözüldüğü, tüm gizemlerin anlam bulduğu ve zamanın son sessizliğe kadar neredeyse hissedilmeden altın damlalarla akıp durduğu bir tür uzun pastırma yazı, dinginlik ve sakin bir kayıtsızlık hali olacağını düşünüyordum...

"John Banville"

Mutlu Pazartesiler...

Cem Karaca-Deniz Üstü Köpürür