Dünya... Artık gittikçe merhameti, vicdanı ve kalbi olmayan
çılgın kalabalıklardan oluşan ruhsuz bir ıssızlık. Umutsuz hayaller, teslim
olmuş, sorgulamayan uyuşuk beyinler. Bu çağın kendi yıkımına tapan, lekeli
cennetlerinde huzur bulacağına inanan insanlar.
Aşk adı altında, son kullanma tarihi geçmiş defolu sevgiler. Kullan,
tüket, çöpe at… Geleceğini güvence altına almaya çalışarak, geçmişini silme çabası. Bunu yapmaya çalışırken ne yaşadığını bilmeden bugünün altında
ezilenler. Televizyon ekranında bir görüntü içinde bir televizyon olan bir
başka televizyon; onun içinde de bir başka televizyon. Kısır bir döngü. Eduardo
Galeano’nun dediği gibi;
Gerçekler
yok, reklamlar var
vizyonlar
yok, televizyon var
bir çiçeği
övmek için, 'plastik gibi' deniyor...
Plastik çiçeklerle dolu lekeli cennete hoşgeldiniz…
0 yorum:
Yorum Gönder