Önce şunu belirteyim hayatımın hiçbir döneminde öyle ateşli bir Nirvana hayranı olmadım. Nedendir bilinmez gerek grunge, gerekse Nirvana müziğinde birşeyler bana sahici gelmedi. Evet 5 Nisan itibariyle Kurt Cobain'in aramızdan ayrılmasının üzerinden tam 18 yıl geçti. Konuyla alakalı çok şeyler yazıldı, çizildi. Benimde yazarları arasında bulunduğum birinciblog sitesi de bu güne dair güzel bir yazı hazırladı. Okumak isteyenler şuradan bu güzel yazıyı okuyabilirler.
R.E.M grubunun solisti Michael Stipe yıllar önce Kurt hakkında neler söylemiş dinleyelim :
Kurt'le beraber bir albüm hazırlıyorduk. Kurt kayıtlar için benimle Atlanta'ya gelecekti. İki yıldır bunun için ısrar ediyorlardı. Sıradaki turneye Nirvana ve R.E.M olarak beraber çıkacaktık. Ölümünden önceki son birkaç hafta birbirimize çok yakındık. Fiziksel olarak görüşmesek de, her gün telefonda konuşuyorduk... Çok şaşırtıcı bir adamdı. Kurt'ün yaşamının ve ölümünün Amerikan toplumu üzerinde inanılmaz bir etkisi oldu. Onun ve grubunun bu derece büyük bir hadise olmasının sebebi, ülkemizde hala mevcut olan kutuplaşmayı yaratmış olmaları: Bir tarafta Kurt'ü, hayattaki duruşunu, ölümünü ve çektiği acıyı anlamış olanlar, diğer taraftaysa hiçbir şey anlamayıp tarihi kendi bakışlarına göre tekrar yazmaya çalışanlar... Aradaki uçurum hiç bu kadar büyük olmamıştı. ABD'de birbirinden farklı iki dünya, iki farklı zihniyet var. Yalnızca Nirvana'yla ilgili değil, bütün konularda. Bir yanda Kurt'ü yeni Jim Morrison, buhranlı bir sözde grunge kuşağının sözcüsü olarak gören gerzekler var. Newsweek gibi dergilerin tavrı böyle mesela. Diğer yanda da, zavallı Kurt'ün yapayalnız acı çektiğini anlamış olan milyonlarca insan var.
Benzer bir durum 87 ve 88 yıllarında benim de başıma geldi. Kuşağımın sözcüsü olduğumu yazmaya başladılar. Benim bu sözcü kılığına girmemi, o role soyunmamı istiyorlardı. Bu çok saçma. Kimse milyonlarca insan adına konuşmak istemez. Ne ben, ne Kurt, ne de James Dean! Bu sözcü hikayeleri beceriksiz gazetecilerin ürünü. Ne hakla çıkıp "benim kuşağımın insanları şöyle düşünür, böyle giyinir" diyebilirim ki? Başkaları adına konuşmak istemiyorum. Kendimden bile bahsetmekten güçlük çekiyorum. Fakat zavallı Kurt'ün bütün bunlardan kendini koruyacak zamanı olamadı. Şan, şöhret çok çabuk geldi ve onu yiyip bitirdi. Benimse etrafıma duvar örmek ve kendimi hazırlamak için yıllarım oldu. "Reckoning" ABD'de 5 milyon satmış olsaydı, şimdi hepimiz ölmüş olurduk.
R.E.M grubunun solisti Michael Stipe yıllar önce Kurt hakkında neler söylemiş dinleyelim :
Kurt'le beraber bir albüm hazırlıyorduk. Kurt kayıtlar için benimle Atlanta'ya gelecekti. İki yıldır bunun için ısrar ediyorlardı. Sıradaki turneye Nirvana ve R.E.M olarak beraber çıkacaktık. Ölümünden önceki son birkaç hafta birbirimize çok yakındık. Fiziksel olarak görüşmesek de, her gün telefonda konuşuyorduk... Çok şaşırtıcı bir adamdı. Kurt'ün yaşamının ve ölümünün Amerikan toplumu üzerinde inanılmaz bir etkisi oldu. Onun ve grubunun bu derece büyük bir hadise olmasının sebebi, ülkemizde hala mevcut olan kutuplaşmayı yaratmış olmaları: Bir tarafta Kurt'ü, hayattaki duruşunu, ölümünü ve çektiği acıyı anlamış olanlar, diğer taraftaysa hiçbir şey anlamayıp tarihi kendi bakışlarına göre tekrar yazmaya çalışanlar... Aradaki uçurum hiç bu kadar büyük olmamıştı. ABD'de birbirinden farklı iki dünya, iki farklı zihniyet var. Yalnızca Nirvana'yla ilgili değil, bütün konularda. Bir yanda Kurt'ü yeni Jim Morrison, buhranlı bir sözde grunge kuşağının sözcüsü olarak gören gerzekler var. Newsweek gibi dergilerin tavrı böyle mesela. Diğer yanda da, zavallı Kurt'ün yapayalnız acı çektiğini anlamış olan milyonlarca insan var.
Benzer bir durum 87 ve 88 yıllarında benim de başıma geldi. Kuşağımın sözcüsü olduğumu yazmaya başladılar. Benim bu sözcü kılığına girmemi, o role soyunmamı istiyorlardı. Bu çok saçma. Kimse milyonlarca insan adına konuşmak istemez. Ne ben, ne Kurt, ne de James Dean! Bu sözcü hikayeleri beceriksiz gazetecilerin ürünü. Ne hakla çıkıp "benim kuşağımın insanları şöyle düşünür, böyle giyinir" diyebilirim ki? Başkaları adına konuşmak istemiyorum. Kendimden bile bahsetmekten güçlük çekiyorum. Fakat zavallı Kurt'ün bütün bunlardan kendini koruyacak zamanı olamadı. Şan, şöhret çok çabuk geldi ve onu yiyip bitirdi. Benimse etrafıma duvar örmek ve kendimi hazırlamak için yıllarım oldu. "Reckoning" ABD'de 5 milyon satmış olsaydı, şimdi hepimiz ölmüş olurduk.
Winter Gloves – Smells Like Teen Spirit (Nirvana Cover)
0 yorum:
Yorum Gönder