Bazen kendinizi çığrından çıkmış bir yeldeğirmeni gibi hisseder misiniz? Hani o astarının yüzünden pahalı olduğu zaman dilimlerinde. O gün Kuğulu Park'ta her zamanki bankta yan yana oturup susmuştuk. Bazen sessizlik aramızdaki en güzel iletişim şekli oluyordu. Ama ben, en çok senin sessizliğini çözemediğim anlarda mutsuz oluyordum. Çoğu zaman mutsuzluğu anlatmayı denedim, kelimlerin nefesi yetmedi. Ağlamak istedim. Serde erkeklik var olmadı.
Şimdi düşünüyorum da bu hayatta beni en çok korkutan şey, seni tekrar arayıp seviyorum demek belkide. Ve bir zamanlar sana aşık olmak, Konur Sokak'ta öğle sıcağında polisten biber gazı yemek kadar gerçekti. Ankara'nın gri sokaklarından daha gerçekti. Belkide yalan olan sadece bendim.
The Decemberists - We Both Go Down Together
The Cure - From the Edge of the Deep Green Sea
0 yorum:
Yorum Gönder