28.11.2012

Dur seni seviyorum karanlık!


İnsan her zaman bir şeylerin bedelini ödemek zorunda mıdır? Bazen birilerini anlamaya çalışmak ya da kendimi anlatmaya çalışmak o kadar zor oluyor ki. İnsan kendini anlatamaz, çünkü öznel olamaz. Kanadı kırık bir serçe gibi çırpınırsın. Aslında öyle değildi, böyle demek istedim, şunu yapmak istedim. Ama film bir yerden koptuysa herşey boş olur. Ya ben ne yaptığımı ya da ötekiler ne yaptıklarını bilmiyorlar. O zaman hangisinin daha iyi olduğunu sorabilirsin kendine: Karanlık bir hücrede yirmi yıl boyunca hayal kurmak mı, gün ışığında iki hafta gerçeği yaşamak mı? İnsanın bazen kendi karanlığına dönüp hesaplaşması gerekiyor. Bu vakit onlardan biri. Belki dönerim, belki de dönmem.

Ama üzülme dağlar hala denize paralel...

Buzz Kull – I Disappear

Death In Plains – Pirate Waterfall

0 yorum:

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...