Filistin'de çocuk olmak

Yıkılmış binalar, ıssız sokaklar ve bir ölüm sessizliği arasında bir şehir şu sıralar Gazze. Bu günlerde yıllardır bir açık hava hapishanesinde yaşayan bir halkın tek dostu ölüm. Bir kara sinek gibi havada dolaşan insansız ve ruhsuz hava araçları, ambulans sirenleri, İsrail’e nefretini sloganlara döken Filistinlilerin sesleri. Sesler, gölgeler, insanlar, kan, gözyaşı ve ölüm; her şey birbirine karışmış durumda. Ve bütün bu vahşetin ortasında “Hanzala” misali baldırı çıplak çocuklar.

Tabiatın ve dünyanın cevap bulamadığı en yanlış soruydu; “Filistin’de çocuk olmak”. Peki nedir Filistin’de çocuk olmak? En başta çocuk olduğunun farkına varamadan ölmektir. Bu çocuk ne güzel, ne şımartılmış, ne de iyi beslenmiştir. Ayakları ve ruhu çıplaktır. Bundan dolayı ayakkabı numarası asla bilinmez. Çünkü hep yalın ayakla dolaşırlar. Farklıdır Filistin’de çocuk olmak. Annesi istediği oyuncağı almadı diye üzülmez, çünkü doğuştan üzgün doğmuştur. Babası, elleri arkadan kelepçelenmiş bilinmez bir yolculuğa götürüldüğü zaman “babamı nereye götürüyorlar anne?” diyememektir.

Filistin’de çocuk olmak, parçalanmış cesetler gördüğünde korkmamak, ölüme alışmaktır. Farkında olmadan vakitsiz büyümek ama inadına çocuk kalmaya direnmektir. Korkular içinde çocuk olmak, korkusuzca genç ölebilmektir. Emeklemeden yürümek, yürümeden koşmak, koşarken vurulup ölmek, cehennemi bu dünyada yaşamaktır, Filistin’de çocuk olmak.

Cahit Sıtkı Tarancı’nın şu dizeleridir Filistin’de çocuk olmak;

Öyle dalmışım ki bu akşamüstü,
komşu arsadır gözümde gökyüzü
ben dünyadan bihaber bir çocuğum;
kayıp zıpzıplarımı arıyorum
koşun çocuklar, koşun komşu kızlar,
avuçlarıma sığmıyor yıldızlar.

Kimi zaman annesiz büyümek ya da öz ablasını anne sanmaktır. Issız sokaklarda saklambaç oynamaktır, ama bombalardan saklanarak. Yalancıktan doktor olmaktır, kör bir kurşunla ölen can dostunun elini tutarken. Haddini bilerek hayal kuran çocukların ülkesidir Filistin ve Filistin’de çocuk olmak, çocuk olduğunun farkına varmadan ölmektir. Rezil dünya’nın gözü önünde hesabı öbür tarafa bırakmaktır.

Ama şunu biliyorlar mı bunu yapanlar: Ölü çocuklar hiç büyümezler ve kendilerine yapılan kötülükleri asla unutmazlar...

Black Box Recorder - Child Psychology

Gene - Little Child